1) Θερμόνωση δώματος-ταράτσας

        Κάθε δώμα (στην καθομιλουμένη: ταράτσα) είναι αναγκαίο να θερμομονώνεται καθώς συνήθως αποτελεί το σημείο των μεγαλύτερων θερμικών απωλειών ενός κτιριακού κελύφους.       Οι τρόποι θερμομόνωσης του δώματος είναι πολλοί όπως και αρκετά είναι τα δομικά θερμομονωτικά υλικά που μπορεί κάποιος να επιλέξει. Ο τρόπος κατασκευής της θερμομόνωσης εξαρτάται από την τελική επιφάνεια που επιθυμεί ο ιδιοκτήτης του κτιρίου ή ο αρχιτέκτονας αν σ’ αυτόν έχει ανατεθεί πλήρως η μορφή του.
       Είναι γνωστό πως ο καλύτερος τρόπος θερμομόνωσης ενός δώματος είναι η θερμομόνωσή του και κατόπιν ή φύτευσή του (λαμβάνοντας πάντα τα αναγκαία μέτρα υγρομόνωσης των επιφανειών).
       Πέρα του τρόπου αυτού όμως υπάρχουν και άλλοι που προσφέρουν επαρκή θερμομόνωση. 
       Οποιοδήποτε δώμα οριζόντιο ή κεκλιμένο (κεραμοσκεπή δηλαδή) πρέπει να θερμομονώνεται και για έναν πρόσθετο λόγο: αυτόν της προστασίας της πλάκας οροφής από τη διάβρωση και τις καιρικές μεταβολές που σταδιακά την αποσαθρώνουν. 
       Σημαντικό είναι να θερμομονώνονται και τα στηθαία καθώς και τα ανεστραμμένα δοκάρια όπου υπάρχουν τέτοια. Ειδικότερα για τα στηθαία εκτός από τις θερμογέφυρες που θα δημιουργήσουν αν δε θερμομονωθούν στους από κάτω χώρους, γίνεται εύκολα κατανοητό ότι είναι εκείνα τα στοιχεία του κτιρίου που μαζί με τις απολήξεις των καμινάδων, καταπονούνται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο του κτιριακού κελύφους από τις καιρικές συνθήκες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποσαθρώνονται ή να παρουσιάζουν ρηγματώσεις αρκετά πιο σύντομα από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο.